Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Nitelikli

Sakin, Yalnız, Düşüncesiz.

 Bugüne kadar düşünmenin verdiği ağırlıktan yakınıp durdum. Ama insan düşünmeden bir hiçmiş gerçekten. Düşünmek beynimizi diri, duygularımızı da taze tutan şeymiş meğerse. Ağlayacak bir şeyi olmayan bir insanın da ağlamaya ihtiyacı vardır. Çünkü bu insani bir ihtiyaçtır değil mi? Bu duygunun da varlığını unutmamak için. Hâlâ var olduğunu bilmek gerekir. En azından ben öyle düşünüyorum. Nefret, öfke de dahil. Bu dünyada boşuna olan tek bir nokta bile yoktur. İnsanlığın kendisi, kendimizdeki en iğrenç bulduğumuz duygusal hareketlere kadar hepsinin kişiliğimizde oluşturduğu bir çakıl taşı kadar da olsa yer var. Hepsi çok değerli. Hepsi bizim. Bize ait.  İnsan bir şeye kolay kolay ait olamaz. Ama aslında çok da görmekten hoşlanmadığımız veya çok sevdiğimiz özelliklerimiz ait olduğumuz en önemli şeyler. Çünkü hepsi bizimle ilgili.  Sakinlik güzel bir şey mi? Evet, güzel. Ama kargaşaya alışmış bir ruhun uzun bir zamandan sonra sakinliği normal alıştığından fazla yaşaması da pek zor bir durum

En Son Yayınlar

Loop Tembellik

kaybolmak

dünya günlükleri

Sevgili kendim,

fincandaki fırtına*storm in a teacup

dünyamdaki en güzel his

SIZI

upuzun bir ara...

Yıldız